...

دیشب در شرف غرق شدن بودیم

تا بعد از ظهر که هوا بقول بچه های اهواز منچستری بود. از پنج بعد از ظهر به مدت دو ساعت چنان بارونی گرفت. که تقریبا کل شهر رو برد زیر آب. خونه ما فقط یه آب گرفتگی کوچک  اونم توی حیاط داشت. خیر گذشت شکر خدا. اگر نیم ساعت دیگه ادامه میداد همه غرق بودیم

دو شب پیش جشن یلدای یکی از انجمن هایی بود که معمولا هر هفته تو جلساتش شرکت میکنم. بعد از هفته ی پر استرسی که داشتم لازمم بود. ازش لذت بردم ولی کیفیت جشن مثل سال قبل نبود. دیروز صبح هم رفتم جلسه هفتگی خودیاری و این شد که ظهر رو تا عصر خوابیدم. دیشب یلدای انجمن دیگه بود که نرفتم و الان از دیشب مدام دارم تعریف تمجید های بقیه رو از جشن میشنوم و کم کم داره حسودیم میشه از اینکه نرفتم.

تلاش کردم امشب شب خوبی برای خونوادم باشه. یه یلدای شاد و تقریبا شلوغ. امشب فهمیدم دل بریدن از خونه و خونواده سخته هرچند که آزارت بدن هرچند که تصمیمه به ظاهر قطعی گرفته باشی برای دوست نداشتنشون.